Fikret Dikmen

KÖYÜMÜZÜN MEDAHAR-I İFTAHAR-I ŞAİİR  OZAN 
                           FİKRET DİKMEN  

    1950  yılının  bir  güz  ayında  annesi  kendi  köyü olan Gökbez 
Köyü’nden  yakın  bir  köy  olan Havuzlu Köyü’ne düğüne gitmiş o 
düğünde  doğmuş,  annesi  Ayşe,  babası  Hüsamettin'dir.  İlkokul 
mezunudur. Askerliğini Denizli  ve  Muşta  tamamlamıştır.  Ankara, 
İstanbul gibi şehirlerde yedi yıl kadar çeşitli  işlerde  çalışmış 1979 
yılında memleketi  Niğde’de  Tarım  İl  Müdürlüğü’nde  isçi  olarak 
göreve başlamıştır. 1997 yılında kendi isteğiyle emekliye ayrılmıştır. 
Evli ve iki kızı olan Fikret Dikmen halen Niğde'de ikamet etmektedir.

     Fikret Dikmen şiir yazmaya ilkokul yıllarında merak sarmış herhangi 
bir aşıktan ya da ustadan şiir yazma veya  söyleme  dersi  almamış 
çocukken çobanlık yaptığı yıllarda Karacaoğlan kitabından okuduğu 
şiirlerin etkisiyle yazmaya davam etmiştir. Yetiştiği çevre tabiat ve 
insanlar duygu dünyasını besleyen unsurlar olmuş yani herhangi bir 
usta görmemiş eğer Fikret Dikmen bir usta bir aşık tarafından ya da 
halk şiiri geleneğinin içinde yetişmiş olsaydı bu günkü konumunun çok 
üstünde olurdu. Hece, vezni ve şiir tekniğini kendi kendine öğrenmiş 
şiir denemelerini de tek başına yapmıştır. Şiirlerinde görülüyor yetişme 
tarzı onu en  çok  sosyal  konulara  yönlendirmiştir.  Sevgisinde  çok 
samimidir, insanları güzellikleri  karşılıksız  sevmekte  bütün  canlıların 
mutlu  yasamasını  samimiyetle istemektedir. Şiirlerinde en çok sevgi, 
barış, dostluk ve insanlık gibi konuları ön plana çıkarmaktadır        

 

 

                      ÖZLEDİM


İsli bacasından duman tüteni
Kemre tezek kokan yeri özledim
Ben neyleyim bülbül gibi öteni
Sağırı dilsizi körü özledim

Ben köyde büyüdüm bilmem dans bale
Çok oynadım çelik çomak met kale
Unuttuk bunları geldik ne hale
Damlarda diz boyu karı özledim

Dikerdik dırıldan giyerdik urba
İçerdik erikli sirkeli çorba
Takardım sırtıma dokuma torba
Koyun otlattığım kırı özledim

Lamba bulamazdık yakardık çıra
Bağ bozum zamanı içerdik şıra
İmeceye gider olurduk sıra
Siyim siyim akan teri özledim

Göymeğim varidi dokuz yamalı
Hep masal dinlerdik bilmezdik falı
Palto kaban gocuk moda olalı
Eski saküdaki kiri özledim

Fikret garip kaldım nasıl güleyim
Talihim karaymış nerden bileyim
Zalim gurbet bırakmaz ki geleyim
Gökbez i Niğdey i boru özledim